Opgedragen aan tieners🌼-Ik heb je niet gevraagd om mij te baren! - was mijn antwoord op 13-jarige leeftijd op de woorden van mijn moeder: "Ik heb jou ter wereld gebracht, heb respect en wees zo vriendelijk om te gehoorzamen." Na deze woorden bevonden we ons allebei op een doodlopende weg. Omdat alles aan beide kanten logisch verloopt. Maar niemand wist hoe hij uit de impasse moest komen en het conflict bleef onopgelost. Onderdrukte emoties aan beide kanten - ik heb woede en onrecht, mijn moeder heeft iets van zichzelf, waarschijnlijk wrok... Toen kwam de vraag wat ik met mijn leven moest doen en hoe ik me ermee moest verhouden als ik niet zo kon leven dit zoals je wilt? En mijn moeder dacht waarschijnlijk: "Hoe kan ik uitleggen waarom het leven aan mijn kind wordt gegeven en de waarde ervan aangeven? En waarom zou hij mij daarvoor respecteren?" Leven - het ontstond plotseling. Als een wonder, als een truc, als een ongeluk.🍬🍬En dat betekent dat het een geschenk is🍭🍭En geschenken worden meestal beleefd aanvaard. Omdat degene die het aan je gaf het heeft geprobeerd, of in ieder geval genereus was op dat moment. Soms vinden we het geschenk niet leuk en gooien we het weg of geven we het opnieuw cadeau, of leggen het weg om ergens stof te verzamelen. Maar het leven kan niet worden weggegeven of weggegooid. Als je er vervolgens ontevreden over bent of ontevreden over degene die het je heeft gegeven, laat het dan een hulpmiddel worden. 🍒🍒Een hulpmiddel om dankbaarheid jegens de gever te ontwikkelen en de waarde van je eigen leven te begrijpen. 🍒🍒 (waarschijnlijk ook om deze reden, nu zoveel mensen geen kind kunnen verwekken... het leven van iemand anders is nodig voor hype, status, voor het spel... eh. Voor een wonder heb je alle componenten nodig uit de “ receptenboek”🤫🤭) Waarom? Ja, want 🌷een geschenk, een geschenk is een verantwoordelijkheid🌷 Als ik een beeldje zou krijgen, zou het mijn verantwoordelijkheid zijn om het stof ervan af te vegen en te proberen het niet kapot te maken. Daarom zal ik een deel van mijn energie en tijd hieraan besteden. En als ik mezelf aan een beeldje geef, waarom kan ik dan geen tijd, energie en liefde geven aan zo'n geschenk als 'leven'??? Zodat mijn leven ook op een veilige plek staat en straalt van puurheid en schoonheid. Soms zijn er van die 😣cadeautjes die je niet leuk vindt, maar die je niet weg kunt gooien, bijvoorbeeld reparaties of een kinderknutselwerkje, of zoiets. anders... help😁 schrijf reacties. En dan tolereren we zo’n geschenk en raken we elke dag geïrriteerd, of we vinden daarin die zin die “niets daarvan” of “min of meer” is en die naar ons toe draait. Hetzelfde gebeurt met het leven. En ook in het leven kun je deze lijn vinden en er vooral naar kijken en cultiveren, waardoor je houding ten opzichte van het leven en het zelf geleidelijk verandert. En hiervoor hebben we dankbaarheid nodig, die hoger is☝ en moed - dankzij welke wij sprong door de garages, klom in bomen en kelders en ging naar huis met een slecht cijfer of naar school zonder huiswerk, en een volwassene die hielp bij het slagen voor een sollicitatiegesprek, het doen van een bod, het redden van het leven van iemand anders. En iedereen heeft deze moed. Ik feliciteer je!🎂🏵Dan is het belangrijk om jezelf de juiste vragen te gaan stellen: 1. Waarom werd mij het leven specifiek door zulke ouders gegeven? Waarom gebeurde het bijvoorbeeld dat mijn ouders mij meer leerden dan strelen? Wat moet ik in mezelf cultiveren via de omgeving waarin mijn leven is ontstaan ​​of waarin ik mij uiteindelijk heb bevonden? Dankzij welke daden van mij heb ik wat mij omringt? Wat kan mij helpen mijn leven te verbeteren – emotioneel en materieel? Op wie kan ik vertrouwen in mijn ontwikkeling? Dat is alles. Ik wens iedereen liefde zoals altijd💑 Schrijf je in voor consulten. Telefoon, Telegram: 8-982-649-79-26 Ik accepteer persoonlijk Ekaterinburg, concrete goederen en online. Met vriendelijke groet, Anastasia Kosovskaja.