I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Dit is wat een jonge vrouw schrijft en voelt nadat ze haar volgende probleem heeft opgelost. Vandaag deelt mijn zeer oude vriendin, met wie we al meer dan 9 jaar samen een reis hebben afgelegd, haar ervaringen met je. Tijdens ons gesprek werd ze zelf bijna psycholoog, en praktisch psycholoog, en geen theoreticus waarvan er nu zoveel zijn. Omdat ze een groot aantal onderwerpen, praktijken, pijn en angsten heeft gemist. Tegenwoordig is hij een heel ander persoon. Een succesvolle, getalenteerde, spectaculaire, getrouwde, zeer gevoelige en ontvankelijke, welvarende, financieel zekere en geliefde jonge vrouw. Na onze laatste ontmoeting heeft zij een kort artikel voor u geschreven waarin zij haar ervaring met u deelde. Hier is het. Een korte roman van onbekende oorsprong of Waarom relaties eindigen. Onduidelijke ontstaansgeschiedenis is een medische term wanneer het niet mogelijk is de oorzaak van de pijn vast te stellen. Dat is wat ze schrijven: hoofdpijn van onbekende oorsprong. En in het leven eindigen relaties vaak zodra ze zijn begonnen, zonder duidelijke reden. Ze eindigen gewoon. Ik heb dit zelf meerdere keren meegemaakt en ik observeer voortdurend de vergankelijkheid van liefdesverhalen onder vrienden en kennissen. Iedereen heeft zijn eigen reden om uit elkaar te gaan, maar vaak rennen we weg uit angst voor een serieuze relatie. Meestal onbewust. De gewoonte om anderen de schuld te geven van al onze problemen brengt ons in verwarring en er doet zich een paradox voor: we zijn bang, maar ze verlaten ons. Een man weerspiegelt onze innerlijke angsten en twijfels. Kun je geen serieuze relatie opbouwen? Kijk in jezelf, misschien schuilt er angst voor diepe relaties in je ziel? Serieuze relaties maakten me bijvoorbeeld bang voor mogelijke afhankelijkheid van mijn man - financieel en persoonlijk. Een deprimerende jeugdherinnering aan een eeuwig depressieve moeder. Ze leefde comfortabel ten koste van haar vader. Geen van de problemen van de jaren 90 had gevolgen voor ons gezin: een absoluut goed gevoede jeugd. Merkcosmetica en kleding zijn voor haar, speelgoed uit het buitenland is voor mij, goede voeding is voor iedereen. Mijn vader bekleedde leidinggevende posities en besliste alles voor iedereen. We waren allebei overvol en volkomen machteloos. Het is niet verrassend dat ik de rijkdom van een vrouw uitsluitend associeerde met afhankelijkheid. Natuurlijk hebben we het over een situatie waarin een man als hoorn des overvloeds fungeert. Dit is hoe ik ben opgegroeid: sterk, onafhankelijk, een fatsoenlijk inkomen verdienen. Toen ik jong was, accepteerde ik niet eens geschenken van mannen, omdat ik geloofde dat het mijn vrouwelijke waardigheid vernederde. Het doorbreken van een oude jeugdherinnering bleek moeilijk. Maar dankzij de samenwerking met Svetlana kon ik stap voor stap komen naar een toestand waarin het aanvaarden van geschenken vreugdevol is, het vragen niet beschamend is, en het aangaan van een diepe relatie niet betekent dat je in totale afhankelijkheid vervalt. Er is nog een ander voorbeeld. Er zwermen letterlijk mannen om mijn vriendin heen, maar uit principe gaat ze niet trouwen. Toegegeven, hij neemt alles wat hij nodig acht van de vrijers, maar gaat geen vertrouwensrelatie aan. Haar jeugd was arm en voor niemand van bijzonder nut. Dan een vroeg huwelijk en de geboorte van een kind. Je man bedriegen is een scheiding. De traumatische herinnering is niet verwerkt; het is een soort muur geworden. Al haar relaties lijken erg op wraak op mannen voor de pijn die ze ooit heeft moeten verduren... Ik herhaal: iedereen heeft zijn eigen reden voor 'korte romances', maar die zul je zeker vinden als je goed naar het verleden kijkt. Het is niet altijd mogelijk om het verband zelf te achterhalen, dus zoek gerust gekwalificeerde psychologische hulp. U kunt hier lezen over de voordelen van vrouwelijke eenzaamheid: http://never-too-late.ru/vygody-zhenskogo-odinochestva-. ili-kak-vyjti-iz-zony-komforta-v-lichnoj-zhizni/REVIEW-THANK YOU Ik wil graag mijn dankbaarheid uiten voor een ander besef. Deze keer kreeg ik pijnlijke twijfels over mijn gekozen levenspartner: mijn echtgenoot. Hij is perfect voor mij. In de zin dat het volledig mijn wensen belichaamt. En hij heeft ook een combinatie van voor- en nadelen die voor mij acceptabel is. Ik heb lang naar hem gezocht, gekozen uit behoorlijk waardige en heel verschillende mannen. Mensen om me heen zeiden: je probeert er te veel. En ik zocht de mijne..