Van de auteur: Samenleving, gezin, persoonlijkheid: theorie en praktijk van het oplossen van huidige problemen [Tekst]: verzameling. wetenschappelijk artikelen / comp. Yu.V. Bratsjikova / Oeral. staat ped. universiteit – Ekaterinburg: [b, i], 2013 – 302 pp. De familie van een autistisch kind, die vaak verschillende moeilijkheden ervaart bij de opvoeding ervan, die verband houden met de speciale psychofysiologische ontwikkeling van zijn baby, wordt vaak niet alleen verstoken van psychologische steun van dierbaren , maar ook vanuit de samenleving. Anderen begrijpen de kenmerken van autisme niet altijd, en soms is het voor ouders moeilijk om de redenen voor dergelijk gedrag van het kind uit te leggen, zoals L.M. schrijft. Sigolaev, “volgens het Instituut voor Pedagogiek van de Russische Academie van Onderwijs is de frequentie van autisme bij kinderen 15-20 gevallen per 10.000 kinderen. In werkelijkheid is het aantal autistische kinderen groter, omdat uitgewist vormen van autisme de persoonlijkheid aanzienlijk vervormen en een ernstig sociaal, psychologisch en pedagogisch probleem vertegenwoordigen” [12, p. 293]. Volgens de Internationale Classificatie van Ziekten, 10e herziening (ICD-10), is autisme bij kinderen (F84.0) opgenomen in de rubriek F84 - algemene stoornissen van de psychologische ontwikkeling. Om een ​​diagnose te stellen, het optreden van een stoornis op een van de volgende gebieden (tot de leeftijd van 3 jaar): receptieve of expressieve taal gebruikt in sociale communicatie, de ontwikkeling van selectieve sociale gehechtheden of wederzijdse sociale interactie, functioneel of symbolisch spel. In het buitenland wordt autisme, in overeenstemming met DSMIV, opgevat als specifieke beperkingen in het vermogen om te fantaseren, te communiceren en sociale interactie te hebben [6, 10]. Het district Tsjeljabinsk wordt individueel in verschillende fasen uitgevoerd en omvat vormen van werk als psychologisch en pedagogisch onderzoek (psychodiagnostiek), counseling en psychocorrectie. Als onderdeel van psychologische diagnostiek verzamelen we een psychologische geschiedenis (gesprek met ouders, onderzoek naar aanvullende informatie, enz.). inclusief medische dossiers en rapporten, voortgangsrapporten, PMPC-conclusies, enz. .d.) De belangrijkste kenmerken in de psychodiagnostiek zijn naar onze mening: de aanwezigheid van maternale toxicose, Rh-conflict, ernstige somatische ziekten (influenza, griep). rubella, enz.), het nemen van medicijnen, de aanwezigheid van ernstige psychotraumatische situaties, de aanwezigheid van stimulatie van arbeidsactiviteiten, gebrek aan naleving van slaap en waakzaamheid, gebrek aan speciale rituelen om in slaap te vallen; afwezigheid van een revitalisatiecomplex, aanwezigheid van ernstige somatische ziekten, verwondingen, kenmerken van spelactiviteit (hoe hij begon te spelen, welk speelgoed, kenmerken van spraakontwikkeling na een jaar); aanwezigheid van angsten en/of fobieën (bijvoorbeeld dieren, vogels, andere ongebruikelijke angsten, duisternis); gedragsproblemen: hysterie, negativisme, gebrek aan focus, auto- en/of hetero-agressie, gebrek aan reactie op het lezen van boeken (aanwezigheid van overmatige fixatie op somatische pijn). Het is vooral belangrijk om een ​​psychologische geschiedenis van het leven van de ouders te verzamelen: inclusief de in het verleden geleden somatische en/of psychische aandoeningen, de kenmerken van de reacties daarop, de vorming van de beroepsactiviteit en de tevredenheid daarmee ; ontwikkeling van familiale en intieme relaties; kenmerken van interpersoonlijke relaties met de directe microsociale omgeving buiten het gezin; de ernstigste levensgebeurtenissen (psychologische trauma’s), kenmerken van reacties daarop; de aanwezigheid van slechte gewoonten [1, 2, 4]. Uit mijn ervaring met het werken met dergelijke gezinnen kan ik opmerken dat het moeilijkste bij het verzamelen van een psychologische geschiedenis het identificeren van de kenmerken van de levens van de ouders zelf is, omdat Moeders en vaders die een kind hebben met autisme in de vroege kinderjaren zijn niet altijd psychologisch bereid om hun eigen problemen, en niet alleen de problemen van het kind, te bespreken met een leraar-psycholoog. Als onderdeel van de psychologische ondersteuning maken we gebruik van verschillende experimentele psychologische diagnostische methoden (ORO (A.Ya. Varga, V. IN.Stolin) en de vragenlijst ‘Ouder-Kind Interactie’ (PPI) van I.M. Markovskaya, ‘Meting van ouderlijke attitudes en reacties’ (PARI), ‘Onvolledige zinnen’, Interpersoonlijke diagnosevragenlijst T. Leary en anderen) [5, 7, 9]. Bij het uitvoeren van individuele psychologische begeleiding volgen onderwijspsychologen van het MBOU Centrum voor Curatieve Pedagogiek en Gedifferentieerd Onderwijs in Tsjeljabinsk de volgende fasen: contact leggen, het probleem identificeren en psychologische hulp aanvragen, het bepalen van het gewenste resultaat voor de cliënt Voor het tot stand brengen van gunstig psychologisch contact met gezinnen van kinderen met autistisch syndroom, gebruiken we technieken zoals reflecterend en niet-reflectief luisteren, parafraseren, verduidelijken en verduidelijken, reflecteren, samenvatten Op verzoek is het belangrijk voor ons om de locus van klachten van dergelijke gezinnen te bepalen (subjectief (bijvoorbeeld over een kind, echtgenoot, familieleden, zichzelf, de samenleving), objectief (over schendingen van de eigen psychosomatische gezondheid, gedragsstoornissen, over de psychologische situatie als geheel, over inconsistentie met het rolgedrag van de directe omgeving). In praktisch werk identificeerden we objectieve loci van klachten van ouders van dergelijke gezinnen (in het algemeen ontevredenheid over de kwaliteit van het eigen leven) die psychologische correctie vereisten. een individuele vorm. Voor verder werk om dergelijke gezinnen te ondersteunen, is het belangrijk om de autodiagnose van de ouders te bepalen (hun eigen verklaring van de aard van autisme, gebaseerd op verschillende ideeën (enige schijn van etiologie en pathogenese). V.Yu. Menovshchikov identificeert de volgende soorten autodiagnose: "Kwade wil" (onbegrip en onwil om de oorzaken van de ziekte te begrijpen); "Mentale afwijking" (bewustzijn van ouders over het optreden van mentale pathologie bij het kind); “Organisch defect” (het autistisch syndroom definiëren als aangeboren); "Genetische programmering" (de aanwezigheid van erfelijkheid van de kant van zichzelf of een echtgenoot); "Individuele originaliteit" (begrip van de kenmerken van het kind als een manifestatie van persoonlijkheidskenmerken; "Eigen onjuiste acties" (evaluatie van het eigen gedrag en mogelijke gevoelens) van schuld); "Eigen persoonlijke ontoereikendheid" (angst, onzekerheid, passiviteit van de ouder); "Invloed van derden" (ouders, echtgenoot, grootouders, enz.); "Ongunstige situatie" (aanwezigheid van verschillende problemen van de cliënt () bijvoorbeeld echtscheiding, verlies van baan, overlijden van dierbaren, enz.); “Verwijzing” (“Ik werd naar jou gestuurd...” en verder aangeduid als de officiële instantie, de schooldirecteur of een andere leider) [8] Onder ouders met kinderen met autistisch syndroom die psychologisch advies zochten bij het Centrum voor Curatieve Pedagogiek en Gedifferentieerd Onderwijs werden de volgende punten geïdentificeerd, zoals ‘Geestelijke afwijking’ en ‘Ongunstige situatie’ aanwezigheid van een defect bij het kind en de invloed van andere levenssituaties op de opvoeding en opvoeding van een kind met autisme. We gaan ervan uit dat het allerbelangrijkste voor effectieve psychologische ondersteuning voor deze categorie ouders het ophelderen van de onafhankelijke formulering van het probleem is . Onder probleem verstaan ​​we de wens van de cliënt om de situatie en de houding ten opzichte daarvan te veranderen. Het meest voorkomende probleem voor ouders die een kind opvoeden met autisme in de vroege kinderjaren is twijfel aan zichzelf, wat individuele psychologische correctie vereist in het kader van psychologische en pedagogische ondersteuning voor het gezin. In het kader van de begeleiding is het voor ons belangrijk geworden om de vraag van moeders en vaders naar een baan als onderwijspsycholoog te bepalen. De belangrijkste vraag van ouders die een kind met autisme opvoeden was de wens om een ​​optimale ouderlijke positie te vormen, training in interactievaardigheden met hun kind en andere familieleden. Op basis van de resultaten van een psychologisch en pedagogisch onderzoek en begeleiding creëert ons Centrum individuele ondersteuning programma’s voor deze categorie ouders. We nemen verschillende methoden van psychologische correctie op in onze programma's die positief zijn.