Van de auteur: "Mobbing" - als een pijnlijk sociaal-psychologisch fenomeen... Mobbing (mob - crowd) - "pesten", psychologische druk, druk, moreel geweld en onderdrukking door een groep personen van elk individu in een groep. Met als doel deze persoon emotionele en soms fysieke schade toe te brengen. In elk team of elke groep mensen vinden verschillende psychologische interacties, voorkeuren en antipathieën plaats... Iemand kan iemand irriteren en tegelijkertijd met iemand sympathiseren. Manifestaties van mobbing lijken op een agressieve houding, die zich kan uiten in het negeren, direct of indirect emotioneel pesten, negatieve fysieke impact... Er is een mening dat de oorsprong van mobbing in de familie ligt. Waar morele druk als natuurlijk wordt beschouwd en bijna alle controversiële kwesties worden opgelost vanuit een positie van geweld, geschreeuw, bedreigingen... Een kind absorbeert, net als een spons, de energie en de ‘geur’ van dergelijke relaties. En vervolgens past hij de verworven ‘vaardigheden’ vervolgens zowel toe in zijn toekomstige gezin (volgens het scenario) als in sociale relaties voor een kind dat overladen is met angst, schuldgevoelens, schaamte, overmatige interne spanning en angst als gevolg van conflicten in het gezin Misschien voelt hij zich niet veilig. Hij moet zichzelf bijna voortdurend verdedigen... Hij is immers van binnen erg bang. En in die zin staat hij altijd klaar voor zelfverdediging en zijn externe gedrag laat zien dat “de beste vorm van verdediging de aanval is”... Zulke kinderen “pesten” anderen, komen in conflict met hen – en doen zo voor zichzelf opkomen, worden, zoals het was brutaler en zelfverzekerder. Maar in werkelijkheid is het aan de buitenkant brutaler en aan de binnenkant ingewikkelder... Waar manifesteert een dergelijk fenomeen zich in de samenleving, als sociaal fenomeen, bijna altijd. Waar mensen samenkomen en interpersoonlijke relaties met elkaar hebben. Het begint allemaal op de kleuterschool, wanneer de leerkracht bijvoorbeeld haar negativiteit jegens een bepaald kind toont. En dienovereenkomstig blijven andere kinderen, terwijl ze haar behagen, haar houding steunen... Ze kunnen over hem informeren, niet met hem spelen, op alle mogelijke manieren proberen hem te beledigen en hem een ​​slecht gevoel te geven, pijn te doen... Dit is hoe zelfbevestiging kan zich ontwikkelen ten koste van iemand anders: iemand voelt zich slecht - dat betekent dat hij 'zwak' is, en ik ben 'sterk'. Later op school blijft dit fenomeen 'wild' bloeien als de leraar onverschillig staat tegenover het psychologische klimaat in de klas, hij is in de eerste plaats alleen geïnteresseerd in een mooie, welvarende externe beeldschil en 'demonstratieve' resultaten van studenten, waarna mobbing zich in dit geval zeer actief ontwikkelt. Het beïnvloedt de mentale toestand van de leerlingen die onder de klappen vallen. Het zijn tenslotte gezaghebbende volwassenen die morele richtlijnen voor kinderen opstellen... In zo'n geval kan een kind in de klas psychologisch worden gepest, vernederd, beledigd, op afstand gehouden. hem, niet opgenomen in de gewone aangelegenheden en eenvoudigweg geen vrienden met hem gemaakt... En hem een ​​schuldgevoel geven... In dit geval voelt het kind zich in sociaal en psychologisch isolement, eenzaam en afgewezen... Als een dergelijk fenomeen zich al voordoet in de klas, dan moet het dringend en onmiddellijk worden ‘behandeld’, waarbij tegelijkertijd gezonde, respectvolle en vriendschappelijke relaties tussen kinderen worden bevorderd. Het is de directe verantwoordelijkheid van de leraar om een ​​emotioneel comfortabele omgeving in de klas te behouden. Alleen in zo'n gunstige omgeving ontwikkelen kinderen het verlangen om iets nieuws te leren en te ervaren. En deze kwaliteit is potentieel inherent aan elk kind en je hoeft hem alleen maar te ondersteunen en te begeleiden... En dan zal bijna elk kind daartoe in staat zijn. om met interesse te leren en een positief effect voor hem te hebben. De negatieve invloed van mobbing kan een negatieve invloed hebben op de persoonlijkheid, het zelfrespect en de perceptie van zichzelf als geheel, het geloof in zichzelf, zijn capaciteiten en capaciteiten ondermijnen en zelfs leiden tot een zenuwinzinking en psychosomatische manifestaties: terugtrekking, depressie, manifestatie van afhankelijk gedrag: overmatige passie voor computers, games... Draag bij aan het ontstaan ​​van destructief gedrag»…