We zullen het hebben over het veranderen van het zogenaamde afhankelijke gedrag. Afhankelijk gedrag is een van de vormen van afwijkend persoonlijk gedrag die verband houden met middelenmisbruik. Het belangrijkste karakteristieke kenmerk van verslavend gedrag is het cyclische karakter ervan: de aanwezigheid van interne bereidheid tot verslavend gedrag; een toegenomen verlangen en spanning; fase (relatieve rust). Vervolgens wordt de cyclus herhaald met individuele frequentie en ernst, wat leidt tot de vorming van een afhankelijke houding: een reeks cognitieve, emotionele en gedragskenmerken die een afhankelijke houding ten opzichte van het leven veroorzaken. Een afhankelijke houding leidt onvermijdelijk tot het feit dat het object van afhankelijkheid het doel van het bestaan ​​wordt, en gebruik een manier van leven. Om de verslavende houding te vernietigen, worden bij rehabilitatie drie onderling samenhangende taken opgelost: het vormen en versterken van het vertrouwen dat herstel überhaupt mogelijk is (de hele eerdere ervaring van de drugsverslaafde ontkent deze mogelijkheid); zonder drugs in de aanwezigheid van verslaving; implementeer deze ervaring, met andere woorden, keer niet terug naar gebruik. Dus wat doen we bij provocerende psychotherapie? Door vertrouwen in herstel op te wekken, activiteit in het leren leven zonder psychoactieve stoffen en de wens om uw ervaring van nuchterheid te versterken, ontspannen we verslavend gedrag. En een dergelijke gedragsverandering zal overeenkomen met een verandering in de doelen van het bestaan ​​​​en de levensstijl. Je kunt als volgt met psychotherapie beginnen: - Hier ben je, lieverd, niet zeker van het succes van de revalidatie, maar je blijft leven, eten, communiceren met mensen! Zeg waarom? Is het niet gemakkelijker om onmiddellijk op te geven en voor altijd ‘weg te vliegen’? Wat houdt u tegen? Bij elk antwoord van de rehabilitator kunt u doorgaan: - Als u nog ademt, betekent dit dat u, net als elk levend wezen, op het beste hoopt! In dit geval liggen hoop en vertrouwen heel dichtbij. Het is alleen dat dit laatste niet volledig wordt gerealiseerd. Het bewustzijn is gebaseerd op de kennis en vaardigheden die zijn verworven tijdens het werken aan zichzelf. En zij zullen op hun beurt een verlangen vormen om nuchter te leven. Door er moeite voor te doen, is het immers op zijn minst zonde om uw kans op herstel te ‘verspillen’! Op de een of andere manier worden nieuwe gedragsvormen uitgelokt, worden adequate patronen versterkt en worden zelfvernietigende pogingen om te reageren ‘gemanipuleerd’. Elke ontkenning van herstel kan worden vernietigd door de meest belachelijke capriolen, absurd in wezen, maar opgewekt en emotioneel rijk. Ik vind het heel effectief om de groep aan te spreken en hun energie te gebruiken. Kijk, jongens, hoe grillig speelt hij de dwaas! Hij knikt met zijn hoofd, alsof hij alles begrijpt, maar geen tegenstrijdigheden bij zichzelf lijkt op te merken! Is hij niet een excentriekeling? Maar zoals ze zeggen, met wie je ook gaat! Vervolgens begin ik me als een idioot te gedragen door mijn tong uit te steken en op een rare manier door de kamer te bewegen, en moedig de andere leden van de groep aan om met mij mee te spelen. Het resultaat is dat de hele groep, die doet alsof ze psychotisch is, trilt van het lachen, kronkelt, sommigen op de grond, sommigen op een stoel. En de geprovoceerde, perplexe begint langzaam om iedereen te lachen en, wat heel belangrijk is, om zichzelf. Het is erg belangrijk voor een psycholoog, die een creatieve en creatief ontwikkelde specialist is, om de stemming van de groep en de dynamiek ervan te voelen, om niet één, maar meerdere rehabilitators in een provocerende staat te brengen en daardoor het niveau van emotionele intensiteit te verhogen. tot de maximale limiet. En hoe dieper het affect wordt beleefd, des te productiever zullen de wortels van de ontkenning van herstel worden aangetast en getransformeerd in het delen..