Spoiler alert - omdat ze onrealistisch zijn. Ik ben een godin. Ja. Dit is onmogelijk te geloven als de koekoek op zijn plaats is. Bij CBT wordt veel aandacht besteed aan het werken met gedachten en overtuigingen over zichzelf en over de wereld. Wanneer we een ‘irrationele’ overtuiging ontdekken, proberen we met een gezond alternatief te komen. Het moet aan twee criteria voldoen: realistisch zijn; nuttig zijn voor iemand. Als iemands diepste overtuiging over zichzelf ‘ik ben slecht’ is, zullen we die niet vervangen door ‘ik ben goed’. We zullen proberen iets zo realistisch mogelijk te formuleren, zoals: “Ik ben normaal, er is niets mis met mij, ik kan anders zijn - met sterke en zwakke punten, ik ben niet iets bevrorens en ik kan evolueren naar het soort persoon dat Ik wil zijn." . Een grote curveball, maar een realistisch en bruikbaar idee, lijkt mij. Wat denk jij? Ik heb het idee “Ik moet hard werken om goede resultaten te behalen.” Het meest geschikte alternatief lijkt mij de formulering “IK KAN ontspannen werken” (niet “Ik werk ALTIJD ontspannen” – dat is niet waar, niet “IK MOET ontspannen werken” – dat is ook niet waar en helemaal geen bruikbaar idee) . Extremen zullen ons alleen maar schade berokkenen, zowel goed als slecht. Er schuilt geen voordeel of waarheid in. Merk op welke magie het woord ‘kan’ of ‘mag’ teweegbrengt. Enerzijds opent het de deur naar nieuw gedrag/houding, anderzijds verplicht of dwingt het je daartoe niet. Dat wil zeggen, het kan beide kanten op gaan, maar ik sta mezelf toe na te denken over de beste optie: het heeft geen zin om het idee 'mensen zijn gevaarlijk, ze kunnen schade aanrichten' te vervangen door 'alle mensen zijn aardig en goed .” Het is niet waar. ‘Mensen zijn anders. Mensen kunnen vriendelijk zijn." En helaas ook gevaarlijk. Maar ALLEEN in één van de uitersten geloven betekent dat je de rest van de diversiteit van het leven negeert. Er IS alles in de wereld, er KAN van alles in zitten. Zowel in mij als in mensen.