Van de auteur: “Intimiteit in relaties is onmogelijk zonder een volwassen identiteit.” E. Erikson De mens is een sociaal wezen en omdat we allemaal op de een of andere manier in de samenleving met elkaar moeten omgaan, doen zich veel problemen voor op het gebied van communicatie: conflicten, misverstanden, grieven, geschillen, wreedheid, enz. Hoe te zijn en wat te doen, zodat communicatie vreugde brengt en geen lijden? Ik zal deze kwestie bekijken vanuit het standpunt van een praktische psycholoog - een specialist die bijna altijd wordt benaderd met het verzoek om iemand anders te veranderen, omdat de cliënt lijdt... Laten we beginnen met het feit dat als je naar een psycholoog komt , dan kan hij alleen met jou werken, en niet met de een en de ander. Jij bent het die zich zorgen maakt over relaties waarin geen begrip bestaat. De ander besteedt misschien helemaal geen aandacht aan jouw problemen; alles komt hem goed uit. Omdat het niet bij je past, moet je aan je ontevredenheid werken. Heel vaak is de basis van conflicten tussen mensen een ontoereikend (laag of hoog) zelfbeeld. En dan zijn conflicten een soort concurrentiestrijd tussen twee tegenstanders, waarbij elk de ander verbaal wil ‘verpletteren’ en wil winnen. Meestal beseffen mensen dit niet. Maar is het in dit geval mogelijk om zelfs maar te praten over de diepte van communicatie, intimiteit, vertrouwen? Natuurlijk niet. Want waar strijd en concurrentie is, is er geen gelijkheid en gemeenschap. Maar dit is precies wat ze zoeken in relaties: intimiteit, gelijkheid, vertrouwen en openheid. Dergelijke diepe en vertrouwensrelaties zijn alleen mogelijk in de ‘Jij – Ik’ of ‘Ik – Jij’ positie, d.w.z. wanneer we gelijk zijn, waarin de penetratie van de een in de ander en de wederzijdse uitwisseling de kant van de dans van communicatie creëert... Dus om zo'n 'ontmoeting' met de ander te laten plaatsvinden, moet je kwetsbaar worden, niet wees bang om je zwakheden te tonen. Het vergt moed, risico en acceptatie. We gaan met de cliënt aan de slag en analyseren stap voor stap zijn ‘pijnpunten’: wat hem zorgen baart, wat hem ertoe aanzet om op deze manier te reageren, wat er achter dit alles schuilgaat, wat hij voelt en denkt als de ander zich tot hem wendt. .. Bewustwording is al het halve werk. Wanneer de cliënt zichzelf als van buitenaf begint te zien, heeft hij een keuze: blijven communiceren volgens het oude patroon of zijn gedrag veranderen. En hier gaat hij een relatie met zichzelf aan: alleen hij zal een keuze maken - verantwoordelijkheid nemen of geen verantwoordelijkheid nemen en beginnen te veranderen wat op dit moment niet bij hem past. Wat in het kantoor van de psycholoog wordt gerealiseerd en begrepen, moet in het echte leven door de cliënt zelf worden belichaamd, omdat hij zelf de schepper is van zijn eigen geluk. Wanneer de cliënt, door zichzelf stap voor stap te onderzoeken met behulp van de vragen van de psycholoog, de motieven van zijn gedrag en de daaraan ten grondslag liggende behoeften beter begint te begrijpen, ontstaat er ook meer begrip in de communicatie met anderen. Samen met zelfinzicht komt acceptatie, wat zo noodzakelijk is om juist die kwetsbaarheid in een diepe relatie te brengen. Het is juist deze diepgang en intimiteit waar mensen zo naar verlangen... Het is onmogelijk om anderen te begrijpen als je jezelf niet begrijpt. Het is onmogelijk om anderen met respect te behandelen als je jezelf niet respecteert. En het is onmogelijk een ander te vertrouwen als je jezelf niet vertrouwt. Wij zijn één en onafscheidelijk; iedereen die je in het leven tegenkomt, is een spiegel die jou weerspiegelt... Je kunt ook lezen: Wat te doen bij ongelukkige liefde? Op welke principes is een gelukkig gezin gebouwd? wees dankbaar voor je feedback! Deel op vk Schrijf een reactie