Ik dupliceer hier een artikel in het tijdschrift NetWorker, waarvoor ik regelmatig schrijf. 'Slecht gedrag' verwijst meestal naar daden en gedrag als ongehoorzaamheid, woede-uitbarstingen, driftbuien en grillen, grof taalgebruik, enzovoort. onbeschaamdheid, onvermogen of onwil om sociaal aanvaardbare normen in openbare plaatsen na te leven, een negatieve houding ten opzichte van anderen en hun verantwoordelijkheden jegens anderen, vijandigheid tegenover regels, bedrog, passiviteit, blindelings vasthouden aan de mening van de meerderheid, enz. Natuurlijk doen ouders er alles aan om ervoor te zorgen dat het kind dergelijk gedrag stopt. Maar noch praten noch straffen leidt tot wat gewenst is. Waarom? Hier worden we geholpen door de stelling dat er altijd een betekenis zit in het gedrag van een kind; op deze manier streeft hij, zij het onbewust, een bepaald doel na. Als we het doel achter slecht gedrag begrijpen, zullen we de reden weten en kunnen we helpen dit te veranderen. Wil je dit begrijpen? Laten we het dan eens uitzoeken. Het is essentieel dat mensen zich erbij horen, dat ze bij een groep horen, in de eerste plaats bij een gezin (dan kan het een kleuterschoolgroep zijn, belangrijke leeftijdsgenoten, een productieteam, enz.). Dit is een van de basisbehoeften van ieder mens. En als een vitale behoefte niet wordt bevredigd, zal de persoon op alle mogelijke manieren proberen deze te bevredigen. Dit geldt voor elk kind. Als alles goed gaat in het gezin, voelt het kind zich er onderdeel van, neemt het deel aan het leven van het gezinssysteem, als het daar zijn eigen, duidelijke plaats in heeft, voelt het zich zelfverzekerd in deze positie, als het zijn mogelijkheden om iets te bereiken zeer goed inschat. Als het kind op een positieve manier succes heeft, veroorzaakt zijn gedrag geen bijzondere problemen. Maar als er iets misgaat, krijgt het kind niet de nodige steun en goedkeuring van de ouders, of krijgt hij dit niet meer. Als hij zich onbetrouwbaar voelt, dan is er het gevoel ergens bij te horen. wordt wankel en kan helemaal verdwijnen. Waartoe zal hij dan gedwongen worden? Dat klopt – hij zal zoeken naar manieren om aan deze behoefte te voldoen. Het kind zal niet alleen zijn plaats zoeken, hij moet die eenvoudigweg vinden. En dan zal het kind, in plaats van nuttige deelname aan het gezin, verschillende negatieve soorten gedrag uitproberen, waarbij hij ten onrechte gelooft dat het zal helpen de goedkeuring van belangrijke mensen te verwerven en hun rechtmatige plaats onder hen in te nemen. Er wordt aangenomen dat er vier hoofdredenen liggen aan de basis van het onjuiste gedrag van kinderen. De strijd om aandacht is de eerste en meest voorkomende reden. Natuurlijk heeft ieder kind aandacht nodig, en deze behoefte is net zo groot als de behoefte aan voedsel en rust. Als een kind eenmaal heeft besloten dat hij alleen belangrijk is als hij in het middelpunt van de belangstelling staat, zal hij een benijdenswaardige vindingrijkheid aan de dag leggen bij het bedenken van manieren om hem aan te trekken. Een kind kan charmant, geestig, bescheiden en verlegen zijn. Als dergelijke 'schattige' middelen om aandacht te trekken niet werken, zul je je toevlucht moeten nemen tot minder prettige middelen. Hij kan zeuren, zeuren, ‘aan rubber trekken’, op de muren tekenen, op de deur kloppen of duizenden andere aandachttrekkende technieken uitproberen. Ouders zullen onmiddellijk een pauze nemen van hun werk en beginnen met ‘opvoeden’. Dan begrijpt het kind zeker dat ze hem opmerken, hij bestaat. De tweede reden is de strijd om de macht. Dit gebeurt meestal wanneer vermoeide ouders toegeven aan de eisen van het kind. In dit geval besluit het kind voor zichzelf dat hij macht zal gebruiken om zijn ouders te verslaan en wordt hij steeds vastberadener in dit voornemen. Hij triomfeert, weigert te doen wat van hem wordt verlangd en bereikt zijn doel koste wat het kost. Het lijkt hem dat als hij een volwassene gehoorzaamt, hij daardoor zijn gevoel van eigenwaarde zal verliezen. Manifestaties van een dergelijke confrontatie van krachten kunnen in elk gezin worden waargenomen bij het opstaan, aankleden, eten, huiswerk maken, naar bed gaan en in scènes in de supermarkt. De derde reden voor het negatieve gedrag van kinderen is het verlangen naar wraak, dat kan ontstaan ​​wanneer de strijd om de macht heviger wordt. Als een volwassene en een kind ruzie hebben