Bij het opvoeden van een kind stelt elke ouder minstens één keer de vraag: “Doe ik alles goed?” Dit is een heel natuurlijke zorg voor uw kind vanwege persoonlijke invloed op hem. Er zijn veel theorieën en praktijken over dit onderwerp, er zijn veel boeken geschreven. Ik wil graag mijn visie delen op een bepaald onderwerp. En vandaag wil ik het hebben over consistentie in de opvoeding. Naar mijn mening zijn wij ouders in de dagelijkse communicatie met kinderen vaak uiterst inconsistent. Waar hebben we het over? Laten we bijvoorbeeld een overdreven geval nemen. Als een kind niet door plassen kan lopen zonder rubberen laarzen, dan laten we hem er niet in klimmen, noch in sneakers, noch in sandalen. En het zal consistent zijn. En als we op een gegeven moment plotseling toestaan ​​dat sandalen in een plas terechtkomen, ondanks het eerdere verbod, wat zal er dan gebeuren? Het kind zal geen begrip ontwikkelen van wat wel en niet kan worden gedaan. Hoe gemakkelijk het is om regels te overtreden in het dagelijks leven. Moeder kan bijvoorbeeld zeggen: 'Nog één cartoon, en dat is genoeg.' Maar er komt een cartoon voorbij, en nog een, en misschien nog een paar. En wanneer moet een kind naar zijn moeder luisteren? Als ze het over een andere heeft, of als ze uit het oog verliest dat er sinds haar woorden al drie cartoons voorbij zijn gegaan. Natuurlijk zal het kind verdwalen en doen wat prettiger voor hem is. Nog een voorbeeld van inconsistentie in het ouderschap: vader zegt nee, moeder zegt ja, of andersom. Naar wie moet het kind luisteren? Natuurlijk degene die zijn verlangen aanmoedigt. Daarom zal er de volgende keer dat er iets wordt gevraagd, of een verbod wordt ingevoerd of toegestaan, een moment zijn van terugkeer naar de vorige ervaring, die toen op de een of andere manier anders was, anders. Daarom is het raadzaam dat ouders ook zonder kinderen bepaalde zaken afspreken en zich aan hun afspraken houden. En dit is niet alleen wenselijk tussen moeders en vaders, maar ook tussen grootouders. Consistentie in de communicatie met kinderen is belangrijk omdat er bepaalde gezinsregels worden vastgesteld en er grenzen voor het kind worden gevormd. En hoe paradoxaal het ook is, binnen deze grenzen voelt het kind zich beschermd. Dit is een soort veiligheid voor kinderen, een signaal dat hun ouders van hen houden. Ik zal u nog een voorbeeld geven over consistentie. Kinderen met allergieën. Voor zulke kinderen zijn er verschillende tamelijk strenge diëten. En ouders geven zo'n kind geen producten. En plotseling was er iemand die zei: "Nou, slechts één snoepje zal niets doen..." Wat te doen bij zo'n inconsistentie? Aan de ene kant is dit absoluut niet mogelijk, omdat het kind dan zal lijden en vertrouwd zal raken met iets dat moeilijk te weigeren zal zijn. Aan de andere kant hadden ze medelijden met het kind, maar op een nogal vreemde manier hadden ze medelijden met hem. Het is in dit voorbeeld dat men de veiligheid voor het kind kan begrijpen van de consistente acties van ouders en de omgeving. Het is natuurlijk onmogelijk om een ​​kind tegen alle factoren in de wereld te beschermen. Dat is niet het punt. De moeilijkheid van de taak is om te begrijpen dat het doel dat we onszelf stellen belangrijker is dan tijdelijke zwakte, of een soort mislukking in de geaccepteerde regels. Het belangrijkste is om niet op te geven, zelfs als iets niet lukt. Vergeet niet dat de weg naar je doel netelig kan zijn, maar behoorlijk overkomelijk. Kinderen beschouwen hun ouders tot een bepaalde leeftijd als de belangrijkste mensen, dus ons geloof in de juistheid van ons handelen geeft het kind steun en stabiliteit in het latere leven. Welkom bij de training "Ouderuniversiteit. Praktijk". Andere artikelen over het onderwerp De baby ziet er verantwoordelijkheid uit. Een gelijkenis voor ouders. Meer artikelen kunt u hier bekijken.