Tijdens gedwongen isolatie, waarbij we de externe contacten beperken, blijven we lange tijd bij onszelf. Niet iedereen houdt van wat ze beginnen te zien. Kijk hoe we van binnen zijn. Hoe zijn wij, niet meegesleept door de dagelijkse drukte, rondrennend, communicerend met anderen? Soms is er een gevoel dat ik er nu niet ben, omdat ik niet wordt weerspiegeld in de ogen, gedachten, emoties, acties van mijn gesprekspartners. En het wordt heel eng, ongemakkelijk, leeg, pijnlijk. Er kunnen zelfs gedachten opkomen dat dit nu altijd het geval zal zijn, of waarom heb ik zo'n leven nodig dat niet op het leven lijkt. Ja, we zijn eraan gewend dat het leven kookt en de energie over de rand stroomt, en dat zijn we helemaal niet gewend aan de buitenkant is het zo eentonig en rustig, maar daardoor valt het van binnen juist meer op. En van binnen ontdek je voorheen onopgemerkte woede, angst, ongenoegen, irritatie, verdriet, wanhoop... En je moet dit allemaal onder ogen zien, wat het nog ondraaglijker maakt. (Degenen die nu innerlijke vreugde ervaren, lijden niet aan isolatie). Ja, het is veel gemakkelijker om jezelf in de ogen van anderen te zien, maar het is moeilijk om jezelf te zien en op te merken zonder toeschouwers, terwijl je beseft wie ik ben, wat Ik ben hier en nu. Wat ben ik als niemand nu op mij reageert? Dit is waar de angst begint, alsof ik nu helemaal niet besta, alsof ik al die rollen ben die ik in de wereld speel, waaraan ze mij herkennen, en zonder hen is er werkelijk niets. de tijd van isolatie wordt ons gegeven om eerlijk tegen jezelf te zijn, om te begrijpen wat belangrijk is en wat niet zo belangrijk, wat je leuk vindt en wat je ziek maakt. Begrijp je innerlijke essentie. Realiseer je eigen lichamelijkheid, je emoties, je gedachten, die niet door iets externs worden veroorzaakt, maar door mij, verhoud je tot mij, manifesteer mij in deze wereld. Ik wens dat je het positieve vindt in deze kalme en externe monotonie, bestudeer de jouwe intern, en als je er iets onaangenaams, ongemakkelijks in ziet, probeer er dan beter en aandachtiger naar te kijken. Ik weet zeker dat daarachter iets heel belangrijks en kostbaars schuilgaat, niet zichtbaar voor het blote oog. Voor velen kan een ontmoeting met een psycholoog hen helpen zo'n nieuwe kijk op zichzelf te ontwikkelen. Voor degenen die het nu belangrijk vinden om te begrijpen wat er in zit, nodig ik je uit om samen te werken en gezamenlijk naar antwoorden te zoeken. Ik hoor graag wat u zegt over de gevolgen die het leven in quarantaine voor u heeft. Voor een privégesprek kunt u privéberichten schrijven of bellen (het telefoonnummer vindt u in het gedeelte Contacten).).