I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Het bericht van vandaag is een uitnodiging om naar een TED-talk van geluksexpert Daniel Gilbert te kijken. Daarin beantwoordt Gilbert een hele goede vraag: Waarom nemen we beslissingen waar we in de toekomst zo vaak spijt van krijgen? In elke fase van ons leven worden we gedwongen beslissingen te nemen die op de een of andere manier impact hebben op onze ontwikkeling. En op het moment dat we bereiken wat we willen, voelen we niet altijd vreugde over onze keuze in het verleden. Jongeren geven veel geld uit aan het verwijderen van tatoeages die ze als tieners hebben gekregen (en betaalden er toen ook een aardige cent voor). Op volwassen leeftijd scheiden mensen vaak van degenen met wie ze in hun jeugd zijn getrouwd, enz. De belangrijkste reden is onze onderschatting van de macht van de tijd. We weten allemaal dat het tempo van de veranderingen in de loop van een leven afneemt, zodat kinderen elke minuut lijken te veranderen, terwijl ouders de veranderingen pas opmerken naarmate ze ouder worden. Maar wanneer komt dat magische moment in het leven waarop verandering plotseling het tempo verandert van snel rennen naar langzaam kruipen? In de jeugd, volwassenheid of ouderdom? Vaak blijkt dat dit precies het moment is. Het maakt niet uit hoe oud hij is. We leven in de illusie dat we al zijn geworden wat we wilden worden. Alsof ons verhaal ten einde is en er geen veranderingen meer zullen plaatsvinden. Wat ik uit de lezing heb geleerd, is dat we allemaal in staat zijn om op elk moment in ons leven grote veranderingen door te voeren. In de woorden van Gilbert: "We denken ten onrechte dat het onwaarschijnlijk is dat iets zal gebeuren omdat iets moeilijk voor te stellen is." Voor de meesten van ons is het visualiseren van een nieuwe mogelijkheid moeilijker dan het onthouden van iets dat al is gebeurd, dus beperken we onszelf en ons potentieel door oude beelden te reproduceren in plaats van nieuwe voor te stellen. Met andere woorden, we vertrouwen veel meer op wat ons in ons leven al is overkomen (waar we in onze kindertijd/adolescentie vaak geen controle over hebben) dan dat we op onze verbeeldingskracht vertrouwen om een ​​beeld te schetsen van hoe het leven eruit zou kunnen zien. Zoals bij de meeste cognitieve valstrikken is zelfbewustzijn alles wat je nodig hebt om een ​​valkuil te vermijden die je leven ernstig beperkt. Ik hoop dat je geniet van de video!