Van de auteur: “Hoeveel psychologen zijn er nodig om één gloeilamp te vervangen?” Ik besprak met een collega de diepe betekenis van het antwoord, dat ik wil graag delen. “Hoeveel psychologen zijn er nodig om één lamp te vervangen?” We bespraken met een collega de diepe betekenis van het antwoord, dat ik graag zou willen delen. Antwoord: één, als de lamp zelf dat wil veranderen... Dat wil zeggen, hoeveel psychologen, persoonlijke groeitrainingen, seminars iemand ook bijwoont, hij zal veranderen. Hij zal pas beginnen als hij echt wil veranderen. Mezelf. Hij zal hiervoor echte actie willen en gaan ondernemen. Iemand kan zich in het 'ja, maar...'-veld bevinden als hij over zijn problemen praat, hetzij met een psycholoog, hetzij met een vriend. Dit betekent dat hij alles behalve verandering wil. Hij kan uiteindelijk je tijd, je emoties en je energie vampiriseren. Zijn bonus (wat hij wil ontvangen) is het verlangen om medelijden te krijgen. Maar hij zal niet veranderen. Tenminste niet nu. Soms is het, voordat iemand begint te veranderen, eerst nodig om de Obadiaanse stallen te zuiveren van alles wat verandering in de weg staat. Dit gebeurt als onderdeel van individuele therapie. Maar het uitzoeken van dit alles is de verantwoordelijkheid van de cliënt, niet van de psycholoog. Een psycholoog is slechts een assistent. Wat dit betekent is dat het, om veranderingen te bewerkstelligen, soms tijd kost om alles wat zich in de loop van de tijd in verhalen heeft verzameld naar een psycholoog te gooien, om steun, goedkeuring en sympathie van hem te krijgen. Krijg oprechtheid en empathie. Bouw vertrouwen op, huil wat niet wordt gehuild. Het gevormde vertrouwen in de psycholoog stelt iemand in staat reëel te zijn en te praten over wat hem echt zorgen baart, enz. En pas wanneer de cliënt, met de hulp van een psycholoog, zijn innerlijke ruimte heeft vrijgemaakt en belangrijk en moeilijk werk heeft gedaan, kunnen mondiale veranderingen beginnen. Kleine stapjes. Maar totdat de lamp wil veranderen, is alles zinloos. Tijdens therapiesessies voedt de cliënt zich vaak eenvoudigweg met de energie van de therapeut (nou ja, hij heeft veel, dus laat hem delen), en voelt een tijdje verlichting. , blijft zelfs een paar dagen na de therapie in zo'n positieve en vreugdevolle toestand, en dan wordt alles weer normaal. Dit duidt erop dat de weerstand nog steeds te sterk is. Het is dus aan de cliënt om te kiezen hoe hij zich in de therapie moet gedragen. Verander of versterk de mening dat “je niet moet buigen voor de veranderende wereld, het is beter om die naar jou toe te laten buigen. Ik zou het nu grof zeggen, maar ik zal mijn paarden vasthouden en de zin verzachten: “iedereen kiest voor.” zichzelf"...