Waarom hebben we opstellingen nodig? Meestal wenden mensen zich tot opstellingen als ze het gevoel hebben dat ze een diepere kijk op de situatie nodig hebben, of dat hun probleem niet met “gewone” methoden kan worden opgelost? Wanneer we met de moeilijkheden van het leven worden geconfronteerd, proberen we ze eerst aan te pakken op het niveau van bewuste rationele analyse. Wij denken: wat is er aan de hand? Wat kun je eraan doen? Sommige situaties kunnen op deze manier daadwerkelijk worden opgelost. Maar sommige van onze problemen bestaan ​​op het niveau van onbewuste reacties. Wanneer we dergelijke situaties rationeel proberen te analyseren, komen we op een dood spoor terecht; er worden geen oplossingen gevonden, of er worden wel oplossingen gevonden die niet werken. Als voorbeeld kunnen zich herhalende levensscenario’s worden genoemd. Een vrouw maakt het uit met haar geliefde mannen zodra ze haar een aanzoek doen - hoewel het haar lijkt dat ze wil trouwen en een gezin wil stichten. Een man lijdt aan de ineenstorting van zijn vierde bedrijf - er gebeurt iets zodra het bedrijf een bepaald niveau van winstgevendheid bereikt. Een ander voorbeeld van situaties die verwarrend zijn, zijn aanhoudende symptomen, vooral zonder merkbare pathologie: “Ik word al een aantal keren gekweld door hoofdpijn. Jarenlang hebben artsen alles gecontroleerd, maar ze hebben niets gevonden.' water, en de rest is verborgen in de diepte*. Arrangementen richten zich specifiek op het niveau van het onbewuste. Met behulp van deze methode kunnen we een deel van dit donkere gebied belichten, de redenen voor onze reacties zien en verborgen relaties realiseren. * Sigmund Freud zei: “Het onbewuste is de ijsberg, en het bewustzijn is het oppervlaktegedeelte ervan.” Carl Gustav Jung formuleerde het nog specifieker: ‘bewustzijn is een dunne film op de oppervlakte van de oceaan van het onbewuste.’ Opstellingen werken ook goed in gevallen waarin iemand het moeilijk vindt om een ​​probleem helder te formuleren. Dit komt omdat de opstelling meer met gevoelens en beelden werkt dan met woorden en logische structuren. Om het arrangement te starten is alleen een onderwerp voldoende (bijvoorbeeld 'mijn relatie met mijn man', 'mijn hoofdpijn', 'ik en mijn bedrijf'). Tijdens het constellatieproces kunnen er oplossingen zijn die niet toegankelijk zijn voor ons alledaagse bewustzijnsniveau. Het tweede belangrijke kenmerk van de constellatiemethode is de mogelijkheid om het probleem vanuit een systemisch gezichtspunt te bekijken. We kunnen zeggen dat ieder mens een hologram is van zijn hele familiesysteem: of we het ons nu realiseren of niet, we dragen een deel van onze ouders in ons mee, en de ouders van hun ouders, enzovoort. Gebeurtenissen in de levens van onze voorouders hebben een impact op ons leven, zelfs als we deze mensen niet kenden en niets (op bewust niveau) wisten over de gebeurtenissen die plaatsvonden. De wortels van veel van onze problemen liggen in de familiegeschiedenis en worden van generatie op generatie doorgegeven.** Zie bijvoorbeeld Anne Anseline Schutzenberger – “The Ancestor Syndrome. Transgenerationele verbindingen, familiegeheimen, jubileumsyndroom, overdracht van trauma en praktisch gebruik van het genosociogram”, Publishing House of the Institute of Psychotherapy, 2001. Een specifieke situatie in iemands leven kan zowel individuele als systemische ‘lagen’ bevatten. Een jongeman lijdt bijvoorbeeld aan een gokverslaving. Wanneer we de situatie op individueel niveau bekijken, wordt het duidelijk dat dit zijn manier is om weg te rennen en zich te verbergen voor de mislukkingen waarmee hij te maken krijgt op het werk en in zijn gezinsleven. Maar dan vernemen we dat zijn vader aan een alcoholverslaving leed, en dat de broer van zijn vader stierf aan een overdosis drugs. In het arrangement kunnen we zien wat het verband is tussen deze familiegebeurtenissen en waar de oplossingsbron zich bevindt. De overgang naar het systeemniveau verruimt het zicht op de situatie en de mogelijkheden om ermee om te gaan. De methode van opstellingen is dus toepasbaar daar waar het, om een ​​probleem op te lossen, belangrijk is om de situatie op het niveau van onbewuste processen te zien. en/of de invloed van de systemische dimensie herkennen, dat wil zeggen het lot van onze voorouders. Hoe werkt het arrangement? Het werk vindt plaats in groepsverband*. Het arrangement begint met het verduidelijken van het verzoek van de klant.Lange uitleg is niet nodig. Het verzoek kan bijvoorbeeld zo klinken: “Ik wil zien wat er nu gebeurt in mijn relatie met mijn man.” Dit is meestal voldoende om het arrangement te starten. Soms is aanvullende feitelijke informatie over de familie van de cliënt nodig, bijvoorbeeld hoeveel kinderen er zijn geboren, of de ouders van de cliënt eerder een ander huwelijk hadden. Afhankelijk van het verzoek wordt duidelijk welke elementen van het systeem nodig zullen zijn. Als we een familiesysteem regelen, dan zijn de elementen van het systeem de familieleden van de cliënt (ouders, grootouders, broers en zussen, echtgenoten, kinderen...). Sommige soorten opstellingen maken gebruik van niet-persoonlijke elementen, zoals symptomen, gevoelens, doelen, gebeurtenissen, verschillende objecten (huis, auto, etc.), evenals enkele andere elementen waarmee de situatie van de cliënt wordt beschreven Beginnen zijn bepaalde elementen, de cliënt selecteert plaatsvervangers uit de groepsleden om de rol van elk element te spelen. Vervolgens plaatst de klant proxy's in de ruimte en kijken we wat er begint te gebeuren. “Het belangrijkste instrument in opstellingen is ‘plaatsvervangende perceptie, proxy-perceptie’ – het fundamentele menselijke vermogen om de gevoelens van anderen uit de eerste hand te begrijpen en te ervaren en om de ervaringen van anderen fysiek en emotioneel te ‘kennen’ zonder vooraf over hen te zijn geïnformeerd.’ (Albrecht Mar) Er bestaat geen typisch algoritme of vast scenario voor plaatsing. De acties van de vervangers worden gecontroleerd door wat in de systeembenadering het ‘wetende veld’ (onbewust informatieniveau) wordt genoemd. De taak van de arrangeur is om de signalen die door de hulpsheriffs gaan gevoelig op te vangen: informatie wordt overgebracht door hun relatieve positie, neigingen om te bewegen, lichamelijke sensaties en emoties die tijdens het arrangement in de hulpsheriffs verschijnen. De duur van één arrangement kan variëren - van 10 minuten tot 1,5-2 uur. Gemiddeld is dit ongeveer 40 minuten. *Er is ook een individueel format voor arrangementen, maar vaker wordt er in groepsvorm gewerkt. Resultaat van de regeling Wat wordt beschouwd als het resultaat van de regeling? De drie aspecten van het resultaat zijn bewustzijn, het ervaren van gevoelens en gebeurtenissen in de buitenwereld. Deze aspecten kunnen allemaal samen voorkomen, of slechts een of twee ervan. Bewustzijn. Aan het begin van het arrangement 'verwijderen' we letterlijk het probleem dat op het interne vlak bestaat, door het in de ruimte te plaatsen met behulp van vervangers. Dit alleen al geeft een nieuw perspectief op de situatie. Verder is het door de bewegingen van de vervangers mogelijk om een ​​dieper, verborgen niveau van de situatie en de relaties tussen de elementen ervan te zien. Vaak blijkt dankzij deze visie de situatie, in plaats van onbegrijpelijk, complex en verwarrend, helder te zijn, wat er gebeurt is gevuld met betekenis. Gevoelens ervaren Een belangrijk onderdeel van het werk van opstellingen is de mogelijkheid om er ruimte aan te geven gemanifesteerde gevoelens. Het komt voor dat iemand gevoelens niet volledig kan ervaren in de situatie waarmee deze gevoelens verband houden. Dan worden deze niet-geleefde en niet-geleefde gevoelens ergens diep in de ziel opgeslagen en liggen ze als een zware last, hoewel we ons er in het dagelijks leven meestal niet van bewust zijn. Gevoelens die in het veld verschijnen, kunnen verband houden met zowel onze persoonlijke geschiedenis als de geschiedenis van onze ouders en eerdere generaties. Het maakt niet uit hoe deze gevoelens naar buiten konden komen – via de emoties van hulpsheriffs, groepsleden of via de cliënt zelf – in ieder geval geeft het ervaren van niet-geleefde gevoelens een gevoel van opluchting, vernieuwing en enheid. een toestroom van energie. Gebeurtenissen Het uitgevoerde arrangement kan resoneren op het niveau van externe gebeurtenissen in het leven van de cliënt. Een symptoom dat iemand jarenlang heeft gekweld, verdwijnt bijvoorbeeld. De langverwachte zwangerschap begint. Het bedrijfsleven begint te bloeien. Waarom we in sommige gevallen het resultaat zien op het niveau van gebeurtenissen, en in andere gevallen niet, is nog steeds onduidelijk. Dit kan iets te maken hebben met de complexiteit van de systemische situatie. De beweging van energie in het systeem kan worden vergeleken met de stroming van een rivier, en de energieblokken waarmee we in de opstelling werken, zijn stenen blokkades in het pad van de waterstroom. Soms voor.